ingezonden brief
Recreatie en sport
Achter de sporthal De Blijk in Nederhorst den Berg ligt een recreatieterrein: een speelvijver, een strandje, een stukje grasland waar je een balletje kan trappen… Een leuk plekje waar in de zomer bij mooi weer veel gebruik van gemaakt wordt.
Het is zo'n 20 jaar geleden aangelegd, met geld van het Gewest en de Provincie. Dat gebeurde pal nadat de aangrenzende Dobbelaan gebouwd was, met nieuwe dure huizen "aan de plas". De makelaar had destijds de aspirant-kopers niet verteld dat er plannen waren om daar een recreatiegebied te ontwikkelen. Het gevolg: grote boosheid bij een aantal nieuwe bewoners; ze voelden zich belazerd. Begrijpelijk. Inmiddels zijn ze er wel aan gewend en vinden ze het vermoedelijk ook wel gezellig, een beetje reuring. Uitzicht op wuivende rietpluimen moet na verloop van tijd wel erg saai worden.
Herinrichting
Maandag werden de eerste plannen gepresenteerd om dat recreatieterrein opnieuw aan te pakken. Die plannen - niet meer dan eerste ideeën en een paar schetsen - kwamen van een aantal plaatselijke sportclubs. Onder de aanwezigen waren natuurlijk bewoners van de aangrenzende huizen aan de Dobbelaan.
Die bewoners waren tegen. Ze vinden het prima als de Bergse hardlopers en schaatsers e.d. een eigen plek krijgen, maar niet op die plaats. Het bekende NIMBY (Not In My Back Yard) verschijnsel dus, of - zoals de Belgen zeggen - het NIVEA-effect: Niet In mijn Voor- En Achtertuin.
Wat ik nooit begrijp is dat NIVEA-mensen nooit zeggen wat er nou echt aan de hand is. Ze komen met allerlei argumenten die niet terzake doen. Zo uitte één van de aanwezigen voortdurend zijn onbegrip over het feit dat er nog geen financiële onderbouwing van het plan was. Geen wonder natuurlijk, in dit stadium. Maar hij bleef er maar over doorgaan: "ik kom uit het bedrijfsleven en daar kijken we meteen naar de financiën, want als je niet weet wat het gaat kosten dan moet je er niet eens aan beginnen… blah blah blah…"
Maatregelen
Hoe dan ook, de aanwonenden waren er niet voor. Dat mag. Maar laten ze dan zeggen WAAROM ze tegen zijn. De bijeenkomst was bedoeld - dat werd herhaaldelijk naar voren gebracht - om ideeën en suggesties te verzamelen. Als de tegenstanders nu precies gezegd hadden waar ze bang voor waren, dan kun je maatregelen nemen. Te veel heen en weer geloop? Te veel in het zicht? Te veel herrie? Dat zijn allemaal zaken waar je wat aan kunt doen. Dat "in het bedrijfsleven kijken we eerst naar het kostenplaatje" helpt je geen stap verder. Daarmee sla je geen deuk in een pakje boter.
Cor Koster
Nederhorst den Berg |