ingezonden brief

Wijdemeers verkeer

Gisteravond de R en E vergadering op het gemeentehuis bezocht. De ingestelde commissie, die over de verkeersproblematiek heeft gerapporteerd, overlegt met de gemeentelijke commissie R en E over de voortgang. De verkeerscommissie wil graag een duidelijker status, wie niet? Hun rapport bevat de feiten en regelgeving bij elkaar waarmee de verkeersafwikkelings problemen zouden kunnen worden aangepakt. De commissie geeft advies door huiswerk te maken waar de leden van R en E de tijd voor ontbreekt, begrijpelijk, niet meer en niet minder. Hun werk, eigenlijk een taak van ambtenaren, werd beoordeeld met heel veel woorden: draaierij..

Ik verbaas me: Zit er nog maar één politieke stroming in de R en E commissie? Zijn de huidige fracties aan het wennen om volgend jaar samen als één politieke partij de verkiezingen in te gaan? Helaas was er geen pers.

Werk aan de weg doodstil aanwezig (ja, het bleek te kunnen) maar wel goed vertegenwoordigd in de verkeerscommissie’t Zou toch van de gekke zijn als ze zo een eigen status binnen het politiek “krachtenspel” binnen Wijdemeren zouden krijgen, onverlet latend wat ze hebben gepresteerd. Het overzicht en de machtsspelletjes zouden op die manier toch totaal onoverzichtelijk worden? Zeker met meer van deze commissies ook voor andere onderwerpen.

Toch was, tussen de regels door, heel duidelijk dat men hierover bezig was.
De verkeersbeleving door ons allen, in heel Wijdemeren, lag onder tafel...
Enkele bewoners van de Cannenburgerweg vroegen of het normaal is: na 6 weken nog geen enkele reactie na het inleveren van hun handtekeningenlijst bij de gemeente. Zelfs hier kregen ze, tijdens deze vergadering, nog niet eens één woord reactie op die vraag.  De vergadering ging door alsof er niets was gezegd.

Minachting van de burger, niets meer en niets minder! Geen pers en nóg geen verkiezingen. Na ruim een jaar afwezigheid ben ik toch wel geschrokken. Er komt twijfel bij me boven: de nieuwe partij, heeft dat wel zin? “Vorige maatjes” laten zich nu sturen door machtshonger en steken hun nek niet meer uit zoals we begonnen zijn.

Moet de knuppel weer in het hoenderhok of: “Laat maar, verspilde energie, het wordt allemaal voor ons beslist en men vult de eigen zakken het beste.”  Dat mag toch niet zo doorgaan?
We gaan met extra stimulans weer om de tafel!

Cor Lam,
Wijdemeren