ingezonden bericht

Eenzaam maar niet alleen

Enkele opmerkingen over het stukje van Putter "Hoe sterk is een eenzame fietser?", dat leuk en met veel invoelingsvermogen is geformuleerd, maar waarbij een kritische kanttekening kan worden geplaatst.

Bij alle conflicten in het openbare leven is er een "zwijgende meerderheid". Veel burgers nemen geen stelling:

• omdat ze niet willen opvallen ,
• omdat ze geen afwijkende mening willen uiten,
• omdat ze denken niet genoeg te weten voor een oordeelsvorming,
• omdat ze een zeer slechte mening hebben over de overheid hebben en niet geloven dat je invloed kunt uitoefenen,
• omdat andere problemen hen bezighouden ,
• omdat ze geen tijd hebben,
• omdat ze geen interesse in de dorpspolitiek hebben,
• omdat ze tevreden zijn.......... enzovoort.

Wat de mooie bomen van het Noordereinde en het beschermde dorpsgezicht betreft: zeker zijn er veel burgers buiten de raad, die er net zo over denken als Hilbrand Korver. Ook ik heb vaak getwijfeld : trek je niet meer verkeer aan met een verbeterde weg ? Waarom moeten de bomen gekapt worden als de weg verbeterd wordt?

Inzake de plannen met de slager in Loosdrecht moet erop worden gewezen, dat Putter met zijn vermoeden, dat Gemeente en projectontwikkelaars "twee handen op één buik" vormen, wel erg kort door de bocht gaat.

Besturen is moeilijk ! De burger wil zo min mogelijk belasting betalen. De raadsleden willen de belasting niet verhogen en de ambtenaren bij het beoordelen van bouwplannen, zoveel mogelijk wensen van de bevolking honoreren. Het is niet billijk, te suggereren, dat het college lonkt naar het "grote geld" en zijn oren naar de projectontwikkelaars laat hangen.

Wederzijdse achting is nodig en exacte kennis van feiten. Vaak zwijgt de meerderheid, maar hoe moet dat worden geduid ?

S. Offerhaus-Beck
Kortenhoef