ingezonden bericht
Klokkenluiders
Klokkenluiders zijn nooit welkom. Voorbeelden te over. Alle mooie woorden ten spijt.
Er zijn bij diverse instanties verschillende regelingen, die het doen voorkomen alsof klokkenluiders heel nuttig kunnen zijn en soms recht hebben op een forse beloning, maar de praktijk leert anders. Ze worden veelal door de gevestigde orde met de nek aangekeken, zeker niet serieus genomen en indien enigszins mogelijk belachelijk gemaakt. Gevolg: klokkenluiders zijn dun gezaaid. Wie de klok kan luiden doet dat vaak niet ter wille van de eigen gemoedsrust en veiligheid.
Een klokkenluider die zijn mond niet houdt is Henk de Kloet , voormalig raadslid, heden lid van een raadscommissie en plaatsvervangend voorzitter van Dorpsbelangen Wijdemeren. Hij ontdekte een gemeentelijke blunder, gesitueerd aan het Moleneind in Kortenhoef die de gemeenschap ongeveer tweehonderdduizend euro heeft gekost. Een erfpachtbezit, door de gemeente achteloos weggeven aan een familie met uitstekende betrekkingen in de top van het bestuurlijke circuit. Henk de Kloet documenteerde zich van a tot z, wist de bewijzen boven tafel te krijgen en dacht dat zijn noeste arbeid beloond zou worden toen hij de affaire in een commissievergadering van de gemeenteraad uitvoerig toelichtte. Tweehonderdduizend euro is niet niks voor een gemeente die financieel gesproken aan de rand van de afgrond staat en alle zeilen zal moeten bijzetten om ooit nog een sluitende begroting het licht te doen zien zonder de totale burgerij aan de bedelstaf te brengen.
Wat dacht u? Ademloze aandacht? Geschokte reacties? Raadsleden die hem steunden in zijn protest dat dit absoluut niet kon? Vergeet het maar. Een ongeïnteresseerd gezelschap liet hem weliswaar uitspreken,maar ging snel over tot de orde van de dag en liet de klokkenluider in zijn hemd staan. Kom, kom, geen ouwe koeien uit de sloot halen, de juridische dienst denkt er toch anders over nietwaar en dat zijn toch ook geen kleine jongens. Met dat soort argumenten werd de affaire onder tafel geveegd.
En daar zat onze klokkenluider. Eerst verbijsterd, vervolgens woedend. Want wat moet hij nu? Naar de krant lopen heeft geen zin sinds de totale lokale pers aan het handje van het establishment loopt en er wel voor waakt een kritische noot te laten horen.
Het lijkt erop dat deze gemeentelijke dwaling geen verdere gevolgen zal hebben en de lieve vrede in dat gezellige gemeentehuis geen enkel risico zal lopen. Ouwe jongens, krentenbrood.
De bitterballen kunnen door.
Putter |