In het artikel van Simone Stevens staat, onder de kop "Arken Krakeelakker moeten verdwijnen", dat de gemeente gaat optreden tegen De Krakeelakker omdat de eigenaren Bert en Henk de Kloet niet akkoord zijn gegaan met het compromisvoorstel zoals dat door het college in overleg met de aanwonenden voorgesteld was in het zogenaamde "Twaalf Punten Plan". Op 30 oktober debatteerde de raad over de kwestie en kreeg het college in meerderheid steun voor de uitvoering van dit plan.

Na een jarenlange juridische strijd stelde de Raad van State op 9 juli van dit jaar de aanwonenden aan het Dode Eind in het gelijk omtrent de vraag of de woonarken er mochten liggen of niet. De uitspraak was, dat de woonarken in het gebied liggen in strijd met het geldende bestemmingsplan. Daarmee werden de besluiten van de gemeente 's-Graveland, die had toegestemd in het afmeren van de woonarken, als onrechtmatig bestempeld. De consequentie van de uitspraak van de RvS was dat de gemeente zich moest houden aan het bestemmingsplan en vrijwel alle woonarken moesten verdwijnen. Het Twaalf Punten Plan was een compromisvoorstel om achttien woonarken te legaliseren en een aantal maatregelen te nemen. Daarmee hoopte het college de gevolgen minder rigoureus te laten zijn voor de bewoners van de arken en voor De Krakeelakker. Omdat ook dit compromis zeer verstrekkende gevolgen had voor De Krakeelakker zijn de gebroeders De Kloet er niet van a tot z mee akkoord gegaan, hetgeen een voorwaarde van het college was.

Het college heeft daarop besloten bestuursdwang uit te oefenen. De eigenaren en bewoners van de woonarken zijn door de gemeente aangeschreven. Vier woonarken moeten voor 1 februari verwijderd worden, evenals de bijbehorende tuinen en beschoeiingen. Gebeurt dit niet, dan geldt een dwangsom van € 5000 per dag. Vier andere woonarken mogen tot 1 juli blijven liggen, waarna dezelfde dwangsom geldt. De Krakeelakker moet eveneens ook voor 1 juli acht huurarken met de bijbehorende schuren verwijderen.

Er blijven dan twee woonarken over, die mogen blijven liggen en waarvoor een gedoogbeschikking wordt afgegeven.

Op een later tijdstip wordt ook handhaving door het college ten opzichte van de woonarken in jachthaven Maarten Fokke in het vooruitzicht gesteld. De eigenaren van woonarken in deze jachthaven hebben wel al van de gemeente een vooraankondiging gekregen dat er bestuursdwang zal komen.

Een jaar geleden pleitte een eigenaar van een woonark, Mevrouw Ellen Scholtes, er in de raad voor om tot een vergelijk te komen tussen aanwonenden van het Dode Eind, de gemeente en De Krakeelakker. Zij voorzag toen het faillissement van haar gezin als er gehandhaafd zou worden.

De grote vraag die boven dit alles hangt is, wie eventuele schadeclaims moet gaan betalen en aan wie, als men er niet alsnog uit weet te komen. Lukt dat niet, dan zal dit leiden tot zeer langdurige en complexe juridische procedures tussen de gemeente, de Krakeelakker, de eigenaren van de woonarken en mogelijk ook de provincie. Een onplezierig vooruitzicht voor alle betrokken partijen. red.

Gebroken link? Probeer het archief als de verwijzing enige maanden geleden is!

Zoeken

Het archief van 1996 tot nu.
Van dag tot dag.

Home

Volgend bericht