ingezonden brief

Zomaar overreden

Vanochtend reed ik met mijn zoon van acht op de achterbank, over de Koninginneweg. Er staken vier eenden over. Ik stopte.

Van de andere kant van de weg kwam een klein autootje aan met een oudere meneer erin. Hij keek naar de eenden, maar remde niet af.

Mijn zoontje riep: "Hij stopt niet!". Ik zei: "Ja joh, die stopt zo." Maar dat deed hij dus niet. Hij reed gewoon doodleuk over een eend heen.

Ik sloeg woedend op mijn raam naar die ....! Dit is toch niet normaal? Gelukkig kwam er toen een lieve buurvrouw aanrijden, die de eend (die inmiddels was overleden) tussen de bloemen aan de kant van de weg heeft neergelegd.

Soms schrik ik wel van de mentaliteit van beestachtige mensen. En wat zeg je dan tegen je zoontje??

Mirjam Arnoldy
Kortenhoef