Spannend natuurlijk, zo'n dag. Maar het werd pas écht spannend toen Maarten op weg naar naar Den Haag met z'n dierbaren in een file terecht kwam: kilometers stilstaan of stapvoets rijden. De verkeersinformatie loste niets op, maar verduidelijkte veel. De familie Haverkamp was het gelukt om in de enige file van Nederland vast te komen zitten! Er was een auto met caravan geschaard en het verkeer moest van 3 rijbanen over nog maar 1 rijbaan worden geleid. Dat werd toch nog even zweten... Maar gelukkig bleek de marge nog ruim genoeg om op tijd te arriveren bij het gebouw van de Tweede Kamer.

Heel bijzonder was de aanwezigheid van bijna alle kamerleden, ministers en staatssecretarissen in verband met het afleggen van de regeringsverklaring door minister-president Balkenende. De eerste gelegenheid waarbij het nieuwe kabinet zich presenteerde. Dat was ook de aanleiding voor deze tweede beëdigingsronde van kamerleden. De eerste keer immers waren de kamerleden beëdigd die rechtstreeks waren gekozen. Nu was de beurt aan diegenen, zoals Maarten, die de opengevallen plaatsen van de uit de Kamer vertrokken ministers en staatssecretarissen mochten opvullen.

De vergadering begon wat later omdat naar het leek eerst iedereen iedereen wilde feliciteren of begroeten. Topdrukte ontstond er uiteraard vooral bij de plaatsen van de nieuw benoemde ministers en staatssecretarissen. Vele handen werden geschud en kussen en schouderklopjes uitgedeeld, met politieke vrienden net zo makkelijk als met politieke tegenstanders. Het speet de Kamervoorzitter oprecht dat hij vanwege de tijd moest ingrijpen, maar nadat iedereen was gaan zitten kon de marathonvergadering beginnen.

Na eerst nog een paar mededelingen van de voorzitter was het dan eindelijk tijd voor de installatie-procedure van de nieuwe Kamerleden. Het onderzoek van de geloofsbrieven van de beoogde nieuwe Kamerleden leverde geen beletselen op en de griffier werd verzocht de kandidaten op te halen. Nog een hele rij, de meeste uiteraard van het CDA, de LPF en de VVD. Maar ook andere partijen moesten gaten opvullen, maar dan vanwege vertrekkende Kamerleden.

De voorzitter noemde de namen op van de kandidaten, die vervolgens gevraagd werden de gelofte af te leggen, of te zweren. Met zijn krachtig uitgesproken 'zo waarlijk helpe mij God almachtig' was de droom voor Maarten werkelijkheid geworden en was hij naast gemeenteraadslid van Wijdemeren nu ook volksvertegenwoordiger in Den Haag geworden. Na het tekenen van het Kamerregister, de ontvangst van een prachtig boeket bloemen en de uitbundige felicitaties van alle aanwezigen mocht Maarten nog ietwat onwennig op de vierde rij in het midden plaatsnemen. Een lange dag zou nog volgen en, naar wij hem toewensen een heel lange en succesvolle tijd als volksvertegenwoordiger.

Binnenkort weet Maarten Haverkamp precies waar alles ligt.
Nu is dit nog wel gemakkelijk....

Home

Volgend bericht