Ankeveens Volkslied

Ankeveen, wie kan jou ooit vergeten.
Ankeveen, ja ik ben van jou bezeten.
Met Stichtse en de Dammerkaai en met het Hollands End.
De Herenweg en de Loodijk, ik ben je zo gewend.
En waar ik ben of waar ik ga en waar ik heen verdween.
Waar ligt mijn hart, mijn ziel, die ligt in Ankeveen.

Ankeveen, wie kan jou ooit vergeten.
Ankeveen, ja ik ben van jou bezeten.
Waar ben ik nog bevriend met iedereen, van jong tot oud.
Het geeft niet wie ik tegenkom, het voelt altijd vertrouwd.
En waar ik ben of waar ik ga en waar ik heen verdween.
Waar ligt mijn hart, mijn ziel, die ligt in Ankeveen.

Ankeveen, wie kan jou ooit vergeten.
Ankeveen, ja ik ben van jou bezeten.
O, Ankeveen, wat ben je mooi met bomen, water, wei.
Je blijft altijd, totdat ik sterf zo eindeloos voor mij.
En waar ik ben of waar ik ga en waar ik heen verdween.
Waar ligt mijn hart, mijn ziel, die ligt in Ankeveen. (2x)

Tekst en muziek: H.J. Beemsterboer, januari 2000